Ook dit jaar stonden enkele deelnemers aan de start van de Tour Transalp.
Een wedstrijd over 7 dagen met start in Innsbruck en aankomst in Riva aan het betoverende Gardameer. Onderweg werden 15 cols beklommen, goed voor 800km en 18500 hoogtemeters.
Normaal werd altijd in duo gereden maar een nieuwigheid was dat er dit jaar ook plaats was voor solorijders. Granfondoteam.be telde 6 duo's en 2 solorijders: zij zouden een week het beste van zichzelf geven. Ondersteund door twee ervaren verzorgers en een masseur konden de renners zich volledig focussen op hun sportieve prestatie.

De eerste rit vanuit Innsbruck naar Brixen was een opwarmertje en er werd zeer snel gereden. Meteen was ook duidelijk dat de organisatie van een hoog niveau was en dat de deelnemers vanuit alle hoeken uit de wereld ook goed voorbereid aan de start kwamen. Het was dan ook een fantastisch gevoel dat twee duo's van het team een leiderstrui mocht aantrekken. De toon was gezet...

Vanaf dag 2 werden samen met de hoogtemeters ook de temperaturen fors de hoogte ingejaagd. Het zorgde meteen voor een fysieke en mentale uitputtingsslag. Iedereen  toonde een sterk staaltje doorzettingsvermogen zodat 's avonds aan tafel geklonken kon worden op deze zeer zware dag. Er werden immers al veel opgevers gemeld. Het team was nog steeds compleet.

Dag 3 vanuit Kaltern naar Bormio werd aangepast. Normaal zou de passo de Gavia beklommen werden maar door een wegverzakking bleek dit onmogelijk. De organisatie besliste daarom de tijdsregistratie vroeger te stoppen op de top van de Passo Tonale. Nadien moest verplicht de passo Mortirolo beklommen worden zonder tijdsregistratie opdat iedereen toch tot Bormio raakte. Veel deelnemers maalden niet om deze schrapping. Al was de passo Mortirolo ook geen doetje mede door de hoge temperaturen.

Op dag 4 keken vele deelnemers uit naar de beklimming van de Umbrail pass of de mini Stelvio. Nadien stond de Ofenpas, passo Bernina en Forcola di Livigno op het menu. Wederom een zeer zware dag. Maar een dag met prachtige vergezichten. Gelukkig had het team nog extra ondersteuning gekregen van extra supporters waardoor ze konden genieten van enkele extra bevoorradingen. Intussen werd er nog steeds gestreden op het scherp van de snee voor de dag overwinningen en het algemeen klassement.
Jammer genoeg veranderde de leiderstruien van schouders maar alle teams bleken even strijdvaardig.

Dag 5 werd oa. de passo Mortirolo beklommen vanuit de zwaarste kant. Een gevreesd obstakel ( 12 km à 12 % ) na 2 opwarmertjes vanuit Livigno. Onderweg kregen we steun van Matthieu van der Poel. Deze topper op hoogtestage in Livgno kwam het even aanschouwen en zag dat iedereen het bijzonder goed deed. Iedereen van het team was ook goed voorbereid op deze dag. Zo verteerden ze de passo Mortirolo vrij goed en kon er gedaald worden naar Aprica. Er werd al stilletjes over Riva gesproken.

Dag 6: u raad het nooit, passo Mortirolo… deze keer vanuit de kant waar gisteren afgedaald werd en dat na 1 km na de start. Iedereen kende de klim en er werden scherpe tijden gereden. De passo Tonale hadden we  ook al eens afgedaald dus iedereen kende ook deze klim. Door de aanhoudende hitte bleek nogmaals dat de extra support onderweg welgekomen was. Het bleef echter attent zijn want er waren veel valpartijen. De combinatie hitte en vermoeidheid begonnen door te wegen...

Dag 7 vanuit Ossana richting Riva: op adrenaline. De organisatie had nog zeer pittige dag ( 100 km , 2350 hm ) voorzien alvorens het felbegeerde finisher shirt en medaille opgehaald kon worden. Maar iedereen voelde de eindmeet snel naderbij komen.
Het zien van het Gardameer zorgde voor een grote ontlading. Iedereen veilig binnen, opgewacht met Prosecco aan de streep.

Een beloning voor de maandenlange voorbereiding    van deze zeer zware editie. Iedereen moest even bekomen alvorens de traditionele plons te maken in het meer.

In deze editie behaalde iedereen van het team de eindmeet. Een prestatie op zich. Er was maar 1 kleine valpartij ( zonder veel erg ) en 1 lekke band over de gehele editie. Er werd gegoocheld met truien en podia en er werd overal gestreden op het scherpst van de snee.
Het team behaalde uiteindelijk 5 podia: duo vrouwen algemeen ( 2e plaats ),  duo mannen grand masters ( 3e plaats ), duo mannen algemeen ( 2e plaats ), grootste sprong in het klassement ( 1 e plaats ) , solo rijder ( 3e plaats ).

Kortom een zware editie die een echt succes was voor het team. Ee onvergetelijke week waar iedereen duidelijk van genoten heeft.
Speciale dank aan de mensen die dit succes mee mogelijk gemaakt hebben, met name de verzorgers, extra soigneurs en masseur.